Dalam bahasa Inggeris, Balmoral disebut /bælˈmɒrəl/ atau juga disebut /bəˈmɒrəl/ dalam kalangan penduduk setempat.[4] Namanya pertama kali direkodkan sebagai "Bouchmorale" dalam tahun 1451 dengan sebutan [baˈvɔrəl] oleh penutur Gaelik Scotland tempatan.[4] Elemen pertama dalam nama itu dianggap sebagai Gaelic kedua-duanya, yang bermaksud "pondok", tetapi bahagian kedua tidak pasti.[penjelasan lanjut diperlukan][5] Adam Watson dan Elizabeth Allan menulis dalam The Place Names of Upper Deeside bahawa bahagian kedua bermaksud "titik besar (tanah)".[penjelasan lanjut diperlukan][4] Alexander MacBain mencadangkan nama ini pada asalnya daripada bahasa Pict *mor-ial, "pembuangan besar" (berbanding bahasa Wales mawr-ial).[6] Sebagai alternatif, bahagian kedua boleh menjadi nama orang suci.[7]